Recenzje

Agnieszka Pajączkowska w „Wędrownym Zakładzie Fotograficznym” daje wgląd w emocje, akceptuje swoje zdziwienie, poczucie niezrozumienia, nawet niezgody. Bo obserwując czujnie cudzą codzienność i wchodząc w relacje z nieznajomymi, przygląda się również sobie.

>>

„Maszynerie afektywne. Literackie strategie emancypacji w najnowszej polskiej poezji kobiet” Moniki Glosowitz to próba wpisania twórczości polskich poetek w ramy teoretyczne zwrotu afektywnego. O książce autorki nominowanej do Stypendium. im. Barańczaka 2020 pisze Andrzej. W. Nowak.

>>

Mit zwycięstwa nad faszystowskimi Niemcami jest dla współczesnej Rosji fundamentem państwowej ideologii i kluczem do zrozumienia rzekomej roli narodu w dziejach. Siergiej Lebiediew w powieści „Dzieci Kronosa” pokazuje, że korzenie tego mitu sięgają dużo głębiej. A światowe media okrzyknęły jego pisarstwo prawdziwym zjawiskiem. >>

Co może zrobić ten, kto chciałby zmienić relacje między człowiekiem i zwierzęciem? Olga Tokarczuk zaczęła od jednego słowa – pisze Przemysław Czapliński. >>

„Tarsjusz” odsłania nie tylko naturę ludzką, ale przede wszystkim relacje ludzko-pozaludzkie; nie tylko okrutne praktyki, ale ogólniejszy mechanizm, który jest ich źródłem. Dawid Gostyński interpretuje wiersz Wisławy Szymborskiej. >>

„Dżuma” to  nie tylko egzystencjalna paraboliczna narracja o zmaganiu człowieka ze złem, ale także powieść o strasznych konsekwencjach życia w izolacji od natury – pisze Joanna B. Bednarek o powieści Alberta Camusa. >>

W powieści Żeromskiego znaleźć można zarys państwa, które potrafiłoby zaanektować i przekroczyć groźną opozycję między ideą sprawiedliwości a ideą suwerenności. Jest to państwo biopolityczne – pisze Przemysław Czapliński, który proponuje nowe odczytanie „Przedwiośnia”. >>

Ekologiczna lektura opowiadania Conrada przynosi dwie konkluzje: wskazuje, że nowoczesność zasadza się na konflikcie natury z człowiekiem, a stawką konfrontacji jest pojęcie „cywilizacji” oraz sygnalizuje, że sposobem na problematyzowanie i przepracowanie tego konfliktu jest narracja – snucie opowieści. Joanna B. Bednarek czyta „Jądro ciemności” Josepha Conrada. >>

Kreon wytwarza figurę domniemanego „wroga” i permanentnego zagrożenia. W ten sposób król zabezpiecza swoją władzę. Jego rolą jest, jak sam mówi, opieka nad obywatelami i porządkiem w państwie, co dla Kreona tożsame jest z wolą władcy – pisze Dawid Gostyński. W ekokrytycznej interpretacji „Antygona” Sofoklesa okazuje się przede wszystkim dramatem o ustanawianiu suwerennej władzy. >>

„Agresty” Łukasza Kaźmierczaka mają większość z tego, co mieć powinny, by się podobać – żywość, pomysłowość, lotność, giętkość, górę dobrego języka i wnoszą do młodej poezji pierwiastek intelektualny wysokiej próby. O laureacie Konkursu Poetyckiego im. Klemensa Janickiego pisze Piotr Śliwiński. >>

Jury konkursu im. Janickiego poszukiwało zestawu, który byłby nie tylko propozycją książki dopracowanej, lecz także takiej, która zmuszałaby jurorów i jurorki do rewizji własnych kategorii poetyckich. To wielka przyjemność i zaszczyt stwierdzić, że taką książkę znaleźliśmy – pisze Krzysztof Hoffmann, przewodniczący jury. >>

To są wiersze do czytania, szeptania raczej, wieczorem, nocą, w samotności. Grzegorz Marcinkowski prowadzi swój dialog poetycki szeptem, jak w ostatnich wierszach Aleksander Wat czy w późnej twórczości Ryszard Krynicki – pisze Józef Olejniczak. >>

O poezji Joanny Roszak, Klary Nowakowskiej, Barbary Klickiej i Marty Eloy Cichockiej, bohaterek spotkania „Liryka” pisze Agnieszka Kocznur.
>>

Tomasz Bąk pisze przede wszystkim wiersze o miłości – jej konieczności i lęku przed nią, głodzie i braku, nadziei i definitywnym końcu. Poeta nie boi się patosu, umie używać konwencji, ryzykownie balansuje. Uchwycony w „Utylizacji” świat nie jest też ani prostodusznie realistyczny, ani czysto tekstowy pisze Marcin Jaworski o laureacie Nagrody-Stypendium im. Stanisława Barańczaka.
>>

Dawid Szkoła ma własną poetykę patrzenia. W książce „Galicyjskie żywoty. Opowieści o stracie, doli i pograniczu” mniej go interesują pozostałości pamiątek, dużo więcej – jak obok nich i na nich żyją dziś ludzie. Przedstawiamy tekst Jarosława Mikołajewskiego na temat Dawida Szkoły – jednego z nominowanych do nagrody-stypendium im. Stanisława Barańczaka. Ogłoszenie laureatów i wręczenie nagrody dziś o g. 14 w Collegium Maius UAM.
>>

„Historia polskiego szaleństwa” Miry Marcinów jest książką na temat polskiego statku szaleństwa. Ten statek wypełniony jest po brzegi galerią melancholików, ale także lekarzy, którzy poszukują języka pozwalającego to nazwać. O Mirze Marcinów, nominowanej do nagrody-stypendium im. Stanisława Barańczaka pisze Szymon Wróbel. Wręczenie nagrody dziś o g. 14 w Collegium Maius UAM.
>>

Laureatem Poznańskiej Nagrody Literackiej im. Adama Mickiewicza w roku 2019 został Wiesław Myśliwski. Uroczyste wręczenie nagrody w środę 15 maja 2019 o g. 14 w Collegium Maius UAM.

>>

Poetka przyznaje, że „zerwała z nałogiem opisywania świata”. Jej poezja przestaje być szkicem tego, co widzi, chce dotknąć czegoś głębszego, mniej widocznego. Czegoś, do czego doszła po 365 dniach zarwanych nocy, do czegoś ponad nią („stanęłam na palcach…”), nieracjonalnego („…i bez głowy”), czegoś, co boli, ale i co daje jej spełnienie. Poezję Marty Eloy Cichockiej analizuje Maria Rozmiarek.
>>