– Bohaterowie „Magicznej rany” są uwięzieni w pewnych frazach, zafałszowanych deklaracjach, które są kompletnie nie ich. I w tym wyraża się tragizm ich losów, ponieważ nie posiadając własnego języka, po prostu nie posiadają siebie i swojego życia – mówiła Dorota Masłowska na spotkaniu z czytelnikami w Poznaniu.
Z radością przedstawiamy trzy nowie wiersze Krystyny Miłobędzkiej, tegorocznej laureatki Poznańskiej Nagrody Literackiej – Nagrody im. Adama Mickiewicza!
Pytanie na dziś nie brzmi: „Czy?”, lecz: „Kiedy nadejdzie nowa epidemia?”. Podtrzymywanie dotychczasowych zasad życia ułatwia odpowiedź. Brzmi ona: „Wkrótce”. Zapraszamy do Centrum Kultury ZAMEK na pierwszą debatę z cyklu „To wróci. Przeszłość i przyszłość pandemii”. >>
Mit zwycięstwa nad faszystowskimi Niemcami jest dla współczesnej Rosji fundamentem państwowej ideologii i kluczem do zrozumienia rzekomej roli narodu w dziejach. Siergiej Lebiediew w powieści „Dzieci Kronosa” pokazuje, że korzenie tego mitu sięgają dużo głębiej. A światowe media okrzyknęły jego pisarstwo prawdziwym zjawiskiem. >>
„Po sześciu miesiącach miałem najwięcej sprzedanych ubezpieczeń w firmie. Okazało się to łatwe. Prawie zawsze proponowałem. Jeżeli ktoś wydawał się oburzony, szybko sprawę obracałem w żart”. Czekając na drugą książkę Bartłomieja Grubicha, przypominamy jego opowiadanie, które w 2014 roku wygrało konkurs „Poznań zły”. >>
Co może zrobić ten, kto chciałby zmienić relacje między człowiekiem i zwierzęciem? Olga Tokarczuk zaczęła od jednego słowa – pisze Przemysław Czapliński. >>
„Tarsjusz” odsłania nie tylko naturę ludzką, ale przede wszystkim relacje ludzko-pozaludzkie; nie tylko okrutne praktyki, ale ogólniejszy mechanizm, który jest ich źródłem. Dawid Gostyński interpretuje wiersz Wisławy Szymborskiej. >>
„Dżuma” to nie tylko egzystencjalna paraboliczna narracja o zmaganiu człowieka ze złem, ale także powieść o strasznych konsekwencjach życia w izolacji od natury – pisze Joanna B. Bednarek o powieści Alberta Camusa. >>
W powieści Żeromskiego znaleźć można zarys państwa, które potrafiłoby zaanektować i przekroczyć groźną opozycję między ideą sprawiedliwości a ideą suwerenności. Jest to państwo biopolityczne – pisze Przemysław Czapliński, który proponuje nowe odczytanie „Przedwiośnia”. >>
Ekologiczna lektura opowiadania Conrada przynosi dwie konkluzje: wskazuje, że nowoczesność zasadza się na konflikcie natury z człowiekiem, a stawką konfrontacji jest pojęcie „cywilizacji” oraz sygnalizuje, że sposobem na problematyzowanie i przepracowanie tego konfliktu jest narracja – snucie opowieści. Joanna B. Bednarek czyta „Jądro ciemności” Josepha Conrada. >>
Kreon wytwarza figurę domniemanego „wroga” i permanentnego zagrożenia. W ten sposób król zabezpiecza swoją władzę. Jego rolą jest, jak sam mówi, opieka nad obywatelami i porządkiem w państwie, co dla Kreona tożsame jest z wolą władcy – pisze Dawid Gostyński. W ekokrytycznej interpretacji „Antygona” Sofoklesa okazuje się przede wszystkim dramatem o ustanawianiu suwerennej władzy. >>
Gdy pyta CK Zamek, wszystko mam spod lady: nagle okazuje się, że dysk mojego komputera skrywa rzeczy, których nikt nie widział na oczy i – w tym kształcie – nigdy miał nie zobaczyć. Prezentujemy nowy tekst Tomasza Bąka, laureata Poznańskiej Nagrody Literackiej – Stypendium im. Stanisława Barańczaka 2019. >>
Po nominowanych w 2019 roku do Poznańskiej Nagrody Literackiej „Galicyjskich żywotach” Dawid Szkoła wydał w Wydawnictwie Officyna nową książkę „Bejt znaczy dom”. Publikujemy jej fragment i zachęcamy do lektury całości!
Mira Marcinów, nominowana w ubiegłym roku do Poznańskiej Nagrody Literackiej za „Historię polskiego szaleństwa”, wydała właśnie w Wydawnictwie Czarne swój debiut prozatorski. Publikujemy fragment „Bezmatek” i zachęcamy do lektury całej książki! >>
Mam taki odruch, że biorę książkę do ręki i od razu chcę ją kupić. Ale zaraz w głowie pojawia się myśl: „No nie, nie mam gdzie jej zmieścić”. I hamulce działają. Z profesor Katarzyną Kłosińską, językoznawczynią i przewodniczącą Rady Języka Polskiego, rozmawia Anna Solak. >>
Czytam kryminały. Czasami – bo do czegoś mi się przydają, a czasami jako guilty pleasure. Z Michałem Rusinkiem rozmawia Anna Solak. >>
„Strup. Hiszpania rozdrapuje rany” Katarzyny Kobylarczyk to wnikliwa diagnoza społeczeństwa hiszpańskiego. Jawi się ono jako „dwie Hiszpanie”, niedające się niemal pogodzić opowieści. Opowieści te zresztą w wielu miejscach brzmią przeraźliwie znajomo.
„Agresty” Łukasza Kaźmierczaka mają większość z tego, co mieć powinny, by się podobać – żywość, pomysłowość, lotność, giętkość, górę dobrego języka i wnoszą do młodej poezji pierwiastek intelektualny wysokiej próby. O laureacie Konkursu Poetyckiego im. Klemensa Janickiego pisze Piotr Śliwiński. >>
Zapraszamy do Centrum Kultury ZAMEK na spotkanie z Justyną Bargielską, jedną z najważniejszych współczesnych poetek, wokół jej najnowszej książki „Dziecko z darów”. Prezentujemy dwa wiersze z tomu! >>
Nagroda jest wyrazem wdzięczności i hołdem. Nie chodzi w niej o narzucanie autorytetu. Literackie mistrzostwo polega też na dostrzeganiu różnorodności świata, wielości sposobów mówienia, wyjątkowości pojedynczego doświadczenia.
Powieść Anouk Herman „Nigdy nie będziesz szło samo” kipi samotnością. I bez upiększania przedstawia czytelnikom brutalną rzeczywistość, co sprawia, że staje się fenomenalnym narzędziem służącym do zrozumienia współczesnych nastolatków.
Debiut Olgi Górskiej „Nie wszyscy pójdziemy do raju” to proza wrażliwa na społeczne nierówności i pułapki kapitalizmu. Autorka nie zatrzymuje się jednak na uniwersalnej historii dorastania w potransformacyjnej Polsce, ale pogłębia swoją opowieść o problematykę nieheteronormatywnej tożsamości.